Verslagje Nieuwjaarsbijeenkomst op zondag 14 januari
Verslagje van de nieuwjaarsbijeenkomst
Op zondag 15 januari kwamen ongeveer veertig Nivonners bijeen om elkaar al het goede te wensen voor het nieuwe jaar.
Een gezellig samenzijn
Toespraak door onze voorzitter Christa Schep
Een frisse wandeling over de geluidswal
En heerlijke soep!
Kort verslag van de rondleiding door “Koninklijke kunst” in Museum Gouda
Op 25 januari was het Nivon te vinden in museum Gouda, waar Pieter van der Wel een rondleiding gaf door de prachtige tentoonstelling ‘Koninklijke Kunst’.
Kunst die normaal achter de gesloten deuren van de koninklijke paleizen is te vinden, maar nu door iedereen kan worden bewonderd.
Pieter gaf er weer een boeiende uitleg bij. Voorafgaand aan de rondleiding was er koffie in het museumcafé.
Leni de Jager
Verslag van de rondleiding door het Louwman Museum
Verslag rondleiding Louwmanmuseum
Op een zonnige vrijdag in februari werden 9 Nivonners bij de ingang van het Louwman Museum in Wassenaar ontvangen door Koen Lustig, organisator en onze gids van die dag. Architect Michael Graves ontwierp dit opvallende museumgebouw. Na wat uitleg over het gebouw en de rondleiding was het eerst tijd voor een kop koffie/thee (met wat lekkers) in het gezellige restaurant. Daarna nam Koen ons mee voor de rondleiding. Wat was er veel te zien! Dit museum bevat een unieke privécollectie van de heer Louwman van meer dan 275 pronkstukken uit de geschiedenis van het automobiel. Van paard en wagen, van koets tot auto, dat allemaal wordt hier mooi in beeld gebracht. De uitgebreide uitleg door Koen over verschillende carrosserievormen en hoogtepunten van techniek maakte alles begrijpelijk en compleet. Ook de vormgeving van sommige auto’s was een lust voor het oog. Natuurlijk was het ook interessant om auto’s van bekende mensen te zien, zoals van o.a. James Bond, een auto van Elvis Presley, of van Sir Winston Churchill. De praalwagen in de vorm van een zwaan was ook bijzonder om te zien. En niet de vergeten, diverse Nederlandse Spykers!
Naast de vele auto’s was er ook een grote collectie auto-gerelateerde kunst te zien. Vol van alle indrukken en informatie hielden we het na ruim 2 uur voor gezien. In het restaurant hebben we samen nog wat gedronken en gegeten. Sommigen gingen op eigen gelegenheid nog even het museum in. Want we hadden zeker nog niet alles gezien. Het was een geslaagde dag met een uitstekende gastheer en gids.
Nel van Wijngaarden
Verslag, vogelexcursie het Weegje
Op zaterdagochtend 24 februari verzamelden wij ons om 10 uur bij het Weegje. We waren met een grote groep. Dat kwam omdat er ook mensen bij waren van het IVN Gouda.
Het was wel een behoorlijke frisse ochtend, voornamelijk door de koude wind, iedereen was gelukkig goed warm aangekleed.
De bedoeling was om te kijken of de grutto’s alweer zijn teruggekomen op hun geliefde plek, een ondergelopen weiland, alvorens ze naar hun broedplekken gaan in de naastgelegen polders.
We hebben er vijf gespot die ochtend. In de vroege ochtend waren er meer te zien geweest, heb ik me laten vertellen. En er zijn ook al een keer een groep van 45 grutto’s gespot.
We werden er ook attent op gemaakt om goed onze oren te spitsen voor andere vogelgeluiden.
Dat was soms lastig te horen omdat er veel werd gepraat. Dat is ook gezellig, maar af en toe was het ook leuk om even stil te zijn.
We hoorden de pimpelmees, de staartmees, het roodborstje, kieviten, ganzen en nog meer, maar daar weet ik de namen niet meer van.
Iets verderop waren de reigers te zien in de hoge bomen en, ja hoor, ze hadden zelfs jongen in de nesten. Dat was een grappig gezicht met die kopjes boven de rand van het nest.
Al met al was het een interessante ochtend en veel gezien en gehoord. Het gezamenlijk lunchen hebben we maar overgeslagen voor deze keer, vanwege de kou.
Marlies Blankers
Verslag, Ken je buren, Dorps verkenning Waddinxveen
Wie zijn buren niet kent wordt nooit op de koffie gevraagd
Zaterdag 2 maart gingen wij met z’n elven naar onze buur aan de Gouwe; het dorp Waddinxveen. Van de elf waren er twee inwoners van Waddinxveen en de overige negen uit Gouda. Zoals het Nivonners betaamt legden acht van hen de visite af met trein of fiets. Helaas was er een minder bewuste Nivonner bij. Die moest zo nodig met de auto. En die ene was ik. Diepe schaamte.
Henk Revoort van het Historisch Genootschap Waddinxveen HGW had zich opgeworpen om die hautaine kaaskoppen eens duidelijk te maken dat zijn dorp niet alleen een doorwaadbare plek door het veen is, maar zeker ook een prachtig historie heeft die de Gouwenaars stiekempjes wel weten maar nooit uitspreken. Wat te denken van de fabricage van meubels, speelgoed en… niet te vergeten stroopwafels! En wisten jullie dat de zangeres van Within Temptation, Sharon den Adel er is geboren en dat George Baker van de George Baker Selection er woont? Toch niet de minsten hé, Goudse Kaaspoppen! Het is jullie maar gezegd. O zo.
Maar nu geef ik een totaal verkeerde indruk van onze gids Henk. Want hij was een zeer voorkomend gastheer en nam ons mee op een 5 km lange wandeling door zijn dorp. Desondanks heeft Henk ons meer laten zien wat er WAS dan wat er IS. Veel van wat een beeld zou kunnen geven van het vroegere Waddinxveen is er niet meer. Gelukkig heeft het HGW door haar inzet z.g.n. ‘vertelbakjes’ gerealiseerd. Deze bankjes staan verspreid door het dorp met daarbij fotoborden met foto’s van de betreffende locatie in vroeger tijden. Op ieder bord ook een QR code zodat de geïnteresseerde ook achtergrond info kan verkrijgen.
Ik weet niet of er een ‘bankjesroute’ beschikbaar is, anders zou dit zeker op de HGW agenda gezet kunnen worden.
Wist u dat het wapen van Waddinxveen twee sleutels weergeeft? Ik associeerde het direct met het vroegere conservenmerk ‘Sleutel’, maar het blijkt van katholieke oorsprong te zijn. Zoek zelf maar op Wikipedia. Onze gastheer in de oudheidskamer van het HGW vertelde ons over zijn bijnaam; de dominee, omdat hij de hele bijbel uit zijn hoofd kende. Ik vermoed zo dat hij zich niet erg kan vinden in het Waddinxveense wapen. Maar dat terzijde.
Vóór het vroegere stadhuis staat een leuk beeld van een ijzerwerker die aan het dorpswapen last.
Wie aan Waddinxveen denkt ziet zeer waarschijnlijk direct de bekende (of beruchte) hefbrug voor zich. Dit stuk ijzerwerk blijft toch het meest markante punt van Waddinxveen. Volgens onze gids Henk hebben zijn mede-dorpsbewoners een haat / liefde verhouding met het gevaarte; prachtig bouwwerk maar erg hinderlijk op weg naar het werk. “Niet meer van deze tijd dat de brug steeds voor zeilschepen met staande mast geopend moet worden” aldus Henk. Maar Henk, ook dat heeft een historische reden. Ik als liefhebber van alles wat vaart vind het alleen maar prachtig om door de geopende brug te varen. Maar ik woon dan ook niet in Waddinxveen.
Het bewijs dat er meer historie was dan er is aan de Gouwe, bewijst wel dat zelfs het koffiehuis aan dit veenriviertje bij de aanlegsteiger (aanmeerstation) van de stoomboot al decennia gesloten is en alleen nog maar de naam draagt.
Na toch nog een aantal leuke lieve 19e-eeuwse huisjes gezien te hebben nam Henk ons mee naar het onderkomen van het HGW met de oudheidskamer. Daar was er gelukkig nog wel heerlijke koffie met een heerlijke Waddinxveense stroopwafel (met figuurlijk bijsmaakje).
De oudheidskamer zit in een vroeger schoolgebouw waarin zich o.a. ook een gereedschap-herstelplaats en de Waddinxveense kunstkring zijn gehuisvest. In de knusse oudheidskamer zijn een aantal prachtige typisch Waddinxveense objecten te vinden die meer vertellen over de geschiedenis van dit dorp als ik in dit stukje tekst kan verwerken. Op zaterdag 1 juni a.s. houden de in dit schoolgebouw zittende organisaties een feestelijke open dag aan de Mauritslaan 55 Waddinxveen. Een aanrader, aldus onze gids Henk.
Afsluitend: Mij werd gevraagd een stukje te schrijven over dit Goudse Nivon-uitje geïnitieerd door Marjan Stoffers. Maar of ik dan wel de naam van onze buur, gastheer en gids er in wilde vermelden. Maar nu ben ik zijn naam vergeten ……………………………………………………. O ja, HENK. Bedankt HENK! Fijn dat je onze buur wilde vertegenwoordigen. En kom ook eens bij ons op de koffie.
Groet van hier naar daar.
Groet van Wim de Groot.
Verslag, Gouwedepot
Verslagje bezoek aan het Gouwedepot
Op 21 maart waren we met zo’n twintig bezoekers bij het Gouwedepot, het Streekarchief Midden Holland.
Voorheen zat dit in de Spieringstraat. Het gebouw is speciaal voor de archieven gebouwd.
Volgens Rijksregels moeten papieren stukken een periode van enkele jaren tot in eeuwigheid worden bewaard.
De 11 van de 13 km planklengte wordt dus voortdurend geschoond en ververst.
In deze digitale tijd komt er weinig nieuw materiaal bij, behalve uit bijzondere collecties, soms van particulieren.
Binnen heerst permanent een klimaat van 18 graden en 50% relatieve vochtigheid. De foto- en filmarchieven worden bewaard bij 10 graden en 40%. Na het perkament, gemaakt van koeien- of kalverhuid, kwam het papier op basis van stoffen en tenslotte het huidige papier op basis van hout.
Na een wat vervreemdende start, vanwege de voor velen onbekend locatie in het Gouwepark, groeide het enthousiasme bij het zien van de prachtige oude boeken, met handmatig ingekleurde illustraties van vogels, paddenstoelen en waterdieren. En een mooi ingetekende kaart van Utrecht tot Rotterdam, van de vader van de gebroeders Crabeth uit de 16e eeuw, waarbij we met de neus op het papier zochten naar bekende plaatsen. Het oudste pronkstuk is een handgeschreven document uit 1217, goed leesbaar en in voortreffelijke staat. De uitleg was enthousiast en het hanteren van antieke boeken werd toegestaan, wat tot de opmerking leidde: ik wil hier de komende dagen wel blijven. Fijn om te weten dat je bijna al die mooie en interessante documenten en boeken kunt opvragen om rustig te bekijken op de eerste verdieping van de Chocoladefabriek. Een leerzame ervaring.
Evert Hasselaar