Wie zijn buren niet kent wordt nooit op de koffie gevraagd

Zaterdag 2 maart gingen wij met z’n elven naar onze buur aan de Gouwe; het dorp Waddinxveen. Van de elf waren er twee inwoners van Waddinxveen en de overige negen uit Gouda. Zoals het Nivonners betaamt legden acht van hen de visite af met trein of fiets. Helaas was er een minder bewuste Nivonner bij. Die moest zo nodig met de auto. En die ene was ik. Diepe schaamte.
Henk Revoort van het Historisch Genootschap Waddinxveen HGW had zich opgeworpen om die hautaine kaaskoppen eens duidelijk te maken dat zijn dorp niet alleen een doorwaadbare plek door het veen is, maar zeker ook een prachtig historie heeft die de Gouwenaars stiekempjes wel weten maar nooit uitspreken. Wat te denken van de fabricage van meubels, speelgoed en… niet te vergeten stroopwafels! En wisten jullie dat de zangeres van Within Temptation, Sharon den Adel er is geboren en dat George Baker van de George Baker Selection er woont? Toch niet de minsten hé, Goudse Kaaspoppen! Het is jullie maar gezegd. O zo.
Maar nu geef ik een totaal verkeerde indruk van onze gids Henk. Want hij was een zeer voorkomend gastheer en nam ons mee op een 5 km lange wandeling door zijn dorp. Desondanks heeft Henk ons meer laten zien wat er WAS dan wat er IS. Veel van wat een beeld zou kunnen geven van het vroegere Waddinxveen is er niet meer. Gelukkig heeft het HGW door haar inzet z.g.n. ‘vertelbankjes’ gerealiseerd. Deze bankjes staan verspreid door het dorp met daarbij fotoborden met foto’s van de betreffende locatie in vroeger tijden. Op ieder bord ook een QR code zodat de geïnteresseerde ook achtergrond info kan verkrijgen.

Ik weet niet of er een ‘bankjesroute’ beschikbaar is, anders zou dit zeker op de HGW agenda gezet kunnen worden.
Wist u dat het wapen van Waddinxveen twee sleutels weergeeft? Ik associeerde het direct met het vroegere conservenmerk ‘Sleutel’, maar het blijkt van katholieke oorsprong te zijn. Zoek zelf maar op Wikipedia. Onze gastheer in de oudheidskamer van het HGW vertelde ons over zijn bijnaam; de dominee, omdat hij de hele bijbel uit zijn hoofd kende. Ik vermoed zo dat hij zich niet erg kan vinden in het Waddinxveense wapen. Maar dat terzijde.
Vóór het vroegere stadhuis staat een leuk beeld van een ijzerwerker die aan het dorpswapen last.
Wie aan Waddinxveen denkt ziet zeer waarschijnlijk direct de bekende (of beruchte) hefbrug voor zich. Dit stuk ijzerwerk blijft toch het meest markante punt van Waddinxveen. Volgens onze gids Henk hebben zijn mede-dorpsbewoners een haat / liefde verhouding met het gevaarte; prachtig bouwwerk maar erg hinderlijk op weg naar het werk. “Niet meer van deze tijd dat de brug steeds voor zeilschepen met staande mast geopend moet worden” aldus Henk. Maar Henk, ook dat heeft een historische reden. Ik als liefhebber van alles wat vaart vind het alleen maar prachtig om door de geopende brug te varen. Maar ik woon dan ook niet in Waddinxveen.
Het bewijs dat er meer historie was dan er is aan de Gouwe, bewijst wel dat zelfs het koffiehuis aan dit veenriviertje bij de aanlegsteiger (aanmeerstation) van de stoomboot al decennia gesloten is en alleen nog maar de naam draagt.
Na toch nog een aantal leuke lieve 19^e-eeuwse huisjes gezien te hebben nam Henk ons mee naar het onderkomen van het HGW met de oudheidskamer. Daar was er gelukkig nog wel heerlijke koffie met een heerlijke Waddinxveense stroopwafel (met figuurlijk bijsmaakje).
De oudheidskamer zit in een vroeger schoolgebouw waarin zich o.a. ook een gereedschap-herstelplaats en de Waddinxveense kunstkring zijn gehuisvest. In de knusse oudheidskamer zijn een aantal prachtige typisch Waddinxveense objecten te vinden die meer vertellen over de geschiedenis van dit dorp als ik in dit stukje tekst kan verwerken. Op zaterdag 1 juni a.s. houden de in dit schoolgebouw zittende organisaties een feestelijke open dag aan de Mauritslaan 55 Waddinxveen. Een aanrader, aldus onze gids Henk.
Afsluitend: Mij werd gevraagd een stukje te schrijven over dit Goudse Nivon-uitje geïnitieerd door Marjan Stoffers. Maar of ik dan wel de naam van onze buur, gastheer en gids er in wilde vermelden. Maar nu ben ik zijn naam vergeten ……………………………………………………. O ja, HENK. Bedankt HENK! Fijn dat je onze buur wilde vertegenwoordigen. En kom ook eens bij ons op de koffie.

Groet van hier naar daar.

Groet van Wim de Groot.