Verslag wandeling Schiedam-De Plantage

Daar gingen we dan, in een rustig tempo, wandelen vanaf station Schiedam naar de koffie in De Korenbeurs.
In deze drukbezochte locatie, ontworpen door architect Giudici, nu in gebruik als bibliotheek, konden wij ons voorbereiden op de wandeling naar het oudste park (1767) van Schiedam, De Plantage.
Als extraatje bij de koffie trakteerde Alberdine ons op een lekkere haverkoek.
Na de koffie wandelden we weer in hetzelfde rustige tempo langs o.a. het Stedelijk Museum (ook architect Giudici) richting de Plantage.
Van verre zagen we deze groene oase al liggen. Het gebied was destijds de groene zone aan de rand van Schiedam. Voor de bewoners van Schiedam is dit park ooit aangelegd om te ontsnappen aan de stank en vervuiling van de jeneverindustrie, want dat is waar we Schiedam natuurlijk van kennen, van de jenever en gin. In de 19de eeuw werd het park heringedeeld door tuinarchitect Zocher. En in 1954 uiteindelijk werd de Plantage opnieuw heringericht tot de plek van nu.

We begonnen de wandeling bij het bevrijdingsmonument uit 1955.
Op de Tuinlaan zagen we verschillende mooie huizen, vele met een geschiedenis, die beurtelings door Pieter en Tjitske werd verteld. Vaak werden deze huizen bewoond door familie van de distillateurs, zoals Maas-Rijnbende, Loopuyt, Nolet, Coebergh.
Bij de naam Coebergh kregen sommigen spontaan trek in een glaasje bessenjenever.
Al wandelend zagen we grote kapitale panden. Soms werd er, bij een mooi pand, nieuwsgierig naar de actuele waarde gegoogeld.
Ook waren sommige huizen echt wel toe aan een opknapbeurt.
Via de Lange Nieuwstraat, aan de andere kant van de Plantage, liepen we weer richting het bevrijdingsmonument.
Ook hier kregen we weer diverse wetenswaardigheden van Pieter en Tjitske te horen.

Daarna liepen we nog een stukje terug, het park in. Vroeger een plek waar deftige kerkgangers volop konden flaneren.
Er waren nog wat kunstwerken te zien zoals o.a. een standbeeld van een jurk, een stalen frame van een vliegtuig en een stenen leeuw.
Ook leuk was ‘De boom die alles zag” te zien. Een jonge boom, een zaailing van de witte paardenkastanje van Anne Frank.
De boom die ze vanuit haar raam zag en die in 2010 door een harde windstoot omviel.
We sloten hier af met een korte wandeling naar Eetcafé het Vierkantje.
We pasten met z’n allen net niet in de hoek, maar met een tafel van 10 en een tafeltje van 4 was de gezelligheid er niet minder om.
Na de heerlijke maaltijd was het tijd om terug te wandelen naar het station van Schiedam. We kunnen terugzien op een zeer geslaagde middag.

Met dank aan Pieter en Tjitske voor de prima organisatie.

Nel van Wijngaarden