Verslag Goverwelle – Hekendorp en vice versa met de benenwagen op 23 januari 2022

Twaalf in getal (Tinus meegerekend) verzamelden we bij het startpunt. Beetje herinrichting van de fiets-parkeerplaats leek recent te zijn uitgevoerd. De twaalf werden onderweg regelmatig herteld zodat we geen schaapjes misten bij terugkeer.

Beetje grijze lucht net als de andere dagen deze week, maar er was geen wind, dus voldoende pluspunten.

De route konden we een beetje aanpassen, anders dan vooraf gepland, omdat het lokale café annex ‘brasserie’ in Hekendorp toch open was in ieder geval voor een buitenconsumptie en plaspauze, geen onbelangrijke elementen.

Nieuwjaarswandeling1

Leni had nog een aantal varianten op de route in petto die voor mij onbekend waren en een waardevolle toevoeging aan de route gaven. Een korte tussenstop bij het verhoogde uitzichtpunt op de nat-drasplas en in het voorjaar een goede grutto spotplek. Het boerenbedrijf Hoeve Stein werd via de brugtrap aangedaan met ook hier een toiletstop optie. De koeien leken het als merkbaar aangenaam te ervaren. Ondergetekende heeft wel meer boerderijen en koeienstallen van binnen gezien maar het vee zag er uitermate relaxed uit en liep heerlijk te chillen. Ze konden bij een soort afhaalbalie hun tussendoor snacks dan wel brokken aangeboden krijgen e.e.a. wel afhankelijk dan van hun halsbandcode. Maar ja er waren toch ook al dancings waar je met dezelfde chip technologie ook aan de bar je bestelling kunt doen…  Iets verderop was er ook gelegenheid voor het rugkrabben, borstels die automatisch aangaan en waar de koeien zich even kunnen laten krabben. Leek dus wel een soort welness voor koeien ipv de ouderwetse stal zoals ik hem vaak genoeg gezien heb. Hoeve Stein had hier ook een kleine vitrine ingericht met wat aandachtspunten voor de weidevogels. Een aanrader om met kinderen of kleinkinderen te laten zien wat de echte melkfabriek is.

Nieuwjaarswandeling2

Verder langs een stukje enkele Wiericke en een overstap langs het gemaal naar de binnenkant van de enkele Wiericke en verder naar Hekendorp. Hekendorp, volgens een deskundige meeloper, afgeleid van het ‘hekelen’ van het vlas, dat hier in de vorige eeuw werd verbouwd. Aangekomen bij de sluis, de naamgever van de wijk Goverwelle in Gouda, kun je niet om de historie heen dat op deze plek de aanhouding van Wilhelmina van Pruisen zou hebben plaatsgevonden. Om geen geschiedvervalsing te plegen vermelden we maar even dat volgens de wiki dit toch een paar km verderop bij Bonrepas moet zijn geweest en niet bij de sluis.

De stop liep volgens plan en ook de nodige motoren met hun clubjes waren ruim vertegenwoordigd. Nog weinig fietsers omdat het daarvoor toch te vroeg in het jaar is.

Nieuwjaarswandeling3

Verder de dijk op en weer de kade op van de Wiericke. Daarna de Tiendweg volgen tot in Goverwelle. Een aantal vissers komen we tegen die aan het snoeken zijn. De vele hekken gaan vandaag makkelijk open en nergens vee dat de route bemoeilijkt.

We komen wel een beetje onder de modder, maar voldaan weer aan bij het startpunt en een ieder gaat verder zijns weegs.

Koen 

Verslag van de Gildewandeling Utrecht op 12 februari 2022

Een zonnige zaterdag. 24 deelnemers melden zich op het Domplein, alwaar onze drie stadsgidsen al klaar staan. We begroeten elkaar en de groep wordt verdeeld in drie groepen.

Elke groep trekt met de gids de oude stad in. Eén gids houdt zich streng aan de opdracht ‘hofjes en steegjes’ en toont de groep verrassend verborgen hofjes. De andere twee gidsen nemen de opdracht wat minder strikt op en tonen ook andere bezienswaardigheden.

Bij het standbeeld van Adriaan Florenszoon Boeyens (paus Adrianus) wordt een van de groepen ook toegesproken door een Spaanse historicus, die in het Adrianusjaar naar Nederland is gekomen om aanvullende studie te doen.

In de Domkerk zingt een koor prachtige liederen. Iedere zaterdag is daar een gratis concert. In de kerk zien we ook de moderne draadplastieken. Draad, aan elkaar verbonden tot 3D-objecten.

In de Dom is nog goed te zien wat de Beeldenstorm teweeg heeft gebracht: geen oude glas-in-lood ramen en beelden waaruit de gezichten waren gehakt.

Veel hofjes en steegjes. Allemaal plekken waar je anders aan voorbij loopt. Utrecht blijkt nog mooier dan we hadden gedacht.

De drie groepen komen om 15 uur weer bijeen. Iedereen is erg enthousiast over de rondleiding door het Gilde.

Ter afsluiting gaat een groot deel van de groep mee naar restaurant Metro, waar onder het genot van een drankje wordt nagepraat.

Dit was de eerste activiteit die Marion van der Valk, kersvers lid van de activiteitencommissie, organiseerde. Hartelijk dank Marion voor de goede organisatie van deze zeer geslaagde middag!

Leni en Gerard de Jager

Verslag van de wandeling van Utrecht naar Bunnik op 24 februari 2022

Zeven vrouw/man sterk bij vertrek in Gouda en nog een bijkomende wandelaarster in Utrecht maakt het totaal van acht liefhebbers compleet.

We werpen even, nu we er toch zijn, een korte blik op de ‘revolutionaire’ fietsenstalling van Utrecht die bij opening toch voor Nederland een nieuwe trend heeft ingezet. Inmiddels heeft het concept al op diverse plekken navolging gevonden.

We starten via de binnenstad, pakken nog even een hofje en stukjes oud-Utrecht mee en gaan via de werven naar het Louis Hartlooper Complex en daar naar de rand van de stad. De route langs de Kromme Rijn vervolgen we iets voorbij het voetbalstadion en daarna de lokale kanoverhuurder (aan de overkant), via het oude jaagpad.

Toch altijd weer verrassend hoe snel je toch via een mooie natuurlijke route zo snel uit het centrum naar aangrenzend natuurgebied kunt lopen. Het weer blijft ons tegen alle eerdere voorspellingen in goed gezind met zelfs een klein zonnetje.

We zijn spoedig op het landgoed van de drie oude ridderhofsteden, oud en nieuw Amelisweerd en Rhijnauwen. Via de uitspanning ‘De Veldkeuken’ , die er ook wel aanlokkelijk uitziet, nemen we een korte slingerroute via het ‘Engelse werk’, het rococo park met zicht op het ‘trapezium’ en belanden zo spoedig in het ‘Theehuis Rhijnauwen’.  De bestelling en bediening verlopen vlot zodat we naar inschatting ruim op tijd voor de ‘daluren-periode’ het station en trein zouden kunnen bereiken. Het goede weer voor vandaag was nu wel even op dus met flinke pas nemen we de laatste paar kilometers. Er volgt nog een kleine afsplitsing voor een deel van de groep die liever geen omweg via de Kromme Rijn wil blijven volgen maar liever de kortere weg naar het station kiest. Een select gezelschap blijft het jaagpad tot aan de andere rand van Bunnik volgen, lopen nu toch weer droog en vinden ook hun weg naar het station. Het geeft een voldaan gevoel met beter weer dan voorspeld.

Koen

Verslag van een mooi dagje Haarzuilens op 5 maart

Het was een mooie zonnige zaterdag met een beetje gure wind, maar perfect voor een dagje Haarzuilens, inclusief Kasteelbezoek.

We troffen elkaar op het parkeerterrein bij Kasteel de Haar.

In een rustig tempo wandelden we, twaalf man/vrouw sterk, in ruim 15 minuten naar de koffie van Het Wapen Van Haarzuylens. En niet alleen koffie werd er genuttigd, want volgens Nivon-traditie, werd er natuurlijk ook gebak besteld. Daarna was het tijd voor het Ommetje. Het was een korte maar wel een mooie wandeling.

                                                        

                                                       

Hier en daar nog wel wat blubberig. Onderweg zagen we wat roofvogels. Aan het eind van de wandeling doemden de contouren van het kasteel al op. Het Ommetje kostte een klein uur tot aan de kassa van het  Kasteel. Omdat geen van ons er rekening mee had gehouden dat Kasteel de Haar nog steeds een tijdblok voor tickets hanteert, stonden we daar zonder ticket. Er was al eerder verteld dat alle tickets al vergeven waren en dat was best een tegenvaller. Gelukkig wilde de aardige mevrouw van de kaartverkoop een uitzondering maken … we kregen tickets!! Drie van ons hadden het kasteel al eens eerder gezien. Zij gingen wandelen in de Kasteeltuin. 

 

Omstreeks 14.30 uur kwamen we weer bijeen. De wandelaars in de tuin en de mensen die het kasteel hadden bezocht kwamen allen enthousiast terug  Eén auto met inhoud wilde nog wat langer bij het kasteel en de tuinen blijven. De drie andere auto’s gingen weer huiswaarts.  

Al met al kunnen we terugkijken op een geslaagde dag!

Nel

Verslag van het Nivon weekend op de Bosbeek

Een zeer geslaagd weekend!

Nivon Weekend 2022

Van 1-3 april hebben 29 leden van de NIVON afdeling Gouda een zeer geslaagd weekend in natuurvriendenhuis De Bosbeek doorgebracht.

De eerste grote verrassing was koning winter. We kwamen met sneeuw aan en waren in dikke kleren gehuld voor deze onverwachte wending in het weer. Maar het mocht de pret niet drukken, want….het bleef het hele weekend zelfs droog.

De tweede grote verrassing was de mix aan deelnemers. Veel ‘oudgedienden’, maar ook een flink aantal ‘eerstkomers’. Toen op 1 april om 20.00 uur het startschot werd gegeven, begonnen we dan ook met een uitgebreide voorstelronde, die tevens een geschiedenisles werd. De oudstgedienden waren al 60 jaar lid; de jongste eerstkomer nog maar een paar maanden.

Het ijs was hierdoor meteen gebroken en we stortten ons gebroederlijk en gezusterlijk op de lijst aan mogelijke activiteiten die al aan de muur hing en de diverse corveediensten. Na een laatste praatje en drankje toog iedereen tevreden naar zijn kamer.

De volgende ochtend werden we op een uitgebreid gezamenlijk ontbijt getrakteerd. Er was voor ieder wat wils en er konden ook lunchpakketjes gemaakt worden. Vanaf een uur of half tien splitsten we ons op in subgroepjes die ieder elks weeg gingen.

Een aantal groepjes had gekozen voor een bezoek aan het beeldenmuseum het Depot in Wageningen. Zo ook het groepje waarin ik zat. We togen als eerste naar het Arboretum, annex beeldentuin. Het was goed koud, maar dat verhoogde de vroege lentesfeer die er heerste in de ontwakende tuin. Ook verwonderden we ons over de diversiteit aan beelden. Op het moment dat het museum open ging stonden we ongeveer als eersten voor de deur. We begonnen met koffie, want, verpest als we zijn, hadden we na de filterkoffie bij het ontbijt, zin in een bakkie verse-bonen-koffie. Daarna lieten we ieder individueel de bijzondere sfeer in het museum op ons inwerken. Er was zoveel te zien en aan te raken.

Om 13.00 uur waren we terug in de Bosbeek om onze gesmeerde boterhammen op te eten. De volgende activiteit was een flinke middagwandeling in het bosgebied rondom de Bosbeek. De zon liet zich zien en de natuur was prachtig. Opnieuw doorkruisten we een Arboretum. Daar waar het er vanochtend piekfijn uitzag, was hier gekozen voor een variant waarbij de natuur veel meer zijn gang mocht gaan. Voldaan keerden we terug naar ons honk.

De gezamenlijke avondmaaltijd was echt een feestje. Er was een heerlijke viergangenmaaltijd voorbereid die ook nog eens uitgeserveerd werd. Aan tafel heerste een heel gemoedelijke sfeer en iedereen zat door elkaar heen. Na het eten deden we met z’n allen een leuke pubquiz en daarna werden de gezelschapsspelletjes tevoorschijn gehaald.

Op zondagochtend gingen we met zijn allen op pad. Onder leiding van een gids van het IVN doorkruisten we opnieuw het gebied waar we de dag ervoor ook gelopen hadden. Maar nu met het historische verhaal erbij, waardoor je ineens heel andere dingen gewaar werd. Bijzonderheden in het landschap die je eerder niet zag, bleken eigenlijk heel speciaal. Het was erg de moeite waard.

Ter afsluiting was een buffetlunch van alle ingrediënten die nog over waren gemaakt. Gewoonweg heerlijk. Na alles opgeruimd te hebben keerde iedereen na dit super geslaagde weekend weer huiswaarts.

Voor mij was het de eerste kennismaking met een NIVON afdelingsweekend en ook met een NIVON huis. Ik heb bijzonder genoten van het groepsgebeuren, de individuele gesprekjes, de activiteiten, de sfeer en de maaltijden. En niet te vergeten van het verblijf in het huis. Ik voel me nu ook echt NIVON.

Dit alles had niet gekund zonder Miranda, Ronald en Koos. En zonder iedereen die er was. Heel erg bedankt allemaal.

Marjan Stoffers

Bezoek stoomgemaal Cruquius op zaterdag 23 april

Een mooie lucht, een zonnetje wel een beetje fris door de sterke wind, maar het beloofd een prachtige dag te worden.

Cruquius 1

Vooraf waren de acht deelnemers ingepland in twee auto’s en nu de coronamaatregelen allemaal terzijde zijn geschoven lijkt alles weer te kunnen. Start bij een prachtig theehuis met koffie, zicht op de ringvaart en twee hele mooie grote oude tweemasters die daar de bocht nemen. Beter Hollands tafereeltje is er denk ik niet snel voorhanden.

Frans en Ineke doen vrijwillig mee aan het vasten dus dat betekent dat ze wel wat lekkers overslaan.

Door mijn vrijwilligerswerk in het automuseum had één van mijn collega’s daar voorgesteld, aangezien hij, Pieter Jukkenekke, ook bij Cruquius vrijwilliger is én oud-Gouwenaar is, de rondleiding op zich te nemen.

Hij begon met een uitleg buiten van het bouwwerk zelf. Industrieel erfgoed uit die periode kenmerkt zich niet enkel door de technische inhoud maar ook door toch opmerkelijke versieringselementen meegenomen in de bouw, hekwerken en trappen.

De installatie werd al even in bedrijf gesteld op het moment dat we buiten rond de inlaatkom liepen. Zeer imposant om die acht zuigers aan de machtige gietijzeren armen op en neer te zien gaan.

Cruquius 2

We hadden een verhandeling over de pompcapaciteit, die we later thuis nog eens hebben doorgerekend. Het lijkt dat de informatie op de bordjes niet helemaal oplijnde met de capaciteit die wel weer op internet werd bevestigd, van 320 kuub/minuut.  Ondanks die enorme capaciteit heeft het dus (samen met nog twee andere gemalen) toch meer dan drie jaar gekost om de Haarlemmermeer leeggepompt te krijgen. Onvoorstelbaar staaltje techniek.

We kregen daarna binnen zeer uitgebreid toelichting op de stoommachine en de demonstratie van de hoofdzuiger met alle mechaniek en schakelingen eromheen. Voor liefhebbers van mechanica een prachtig stuk techniek!

Tot slot kregen we een ‘reality check’  over waar we eigenlijk zitten met onze zeespiegelstijging, de veranderingen in het klimaat en voorbereiding op de toekomst … Nederland ligt nog steeds voor een groot deel onder zeeniveau en we moeten ons afvragen hoe houdbaar dit is.

Cruquius 3

We namen onder dankzegging afscheid van Pieter en hebben daarna nog een leuk rondje groen gedaan in een deel van het voormalige Floriade terrein. Prima stukje om even, weliswaar kort maar genoeg, de benen te strekken voordat we de tocht retour naar Gouda starten.

Al met al een leuke trip met prachtig weer.

Koen

Lepelaars, reigers en zwarte sternen

Op 11 mei verzamelden op een parkeerplaats midden in de Krimpenerwaard 5 wandelaars en een hond. Op pad voor een rondwandeling van 10 km. De zon schijnt uitbundig en al snel buitelen de vogels boven onze hoofd. Koeien in de wei kijken ons wat lodderig aan. Tinus, een teckel, moet nog even wennen aan de schapen in de wei. Leni en Gerard houden hem stevig aan de lijn.

Lepelaars

Al snel worden de kijker uit de rugzakken gehaald. Zien we in de verte nu een lepelaar. Als de kijkers zijn scherp gesteld, klopt het. Met zijn lange snavel woelt hij door de sloot op zoek naar voedsel. Ons voedsel komt uit de rugzakken. Op de restanten van een molen vinden we een zitplaats. Aan gespreksstof geen gebrek. Gezellig kletsen we wat, wisselen lekkere dingen uit en genieten van het uitzicht.
Na deze korte pauze komt vlak boven ons de naamgever van deze wandelroute aanvliegen: de zwarte stern. Speciaal voor ons blijft hij valk bij ons hangen op zoek naar een lekker hapje in de sloot. Wat zijn wij blij, de zwarte stern iets minder, want zonder iets gevangen te hebben, gaat hij verder.

Tussen weiden met boterbloemen en zuring gaan we verder. Af en toe en bruggetje of dammetje over. Wat een genot om zo op een woensdag door de polder te wandelen. In de verte de contouren van Rotterdam, om ons heen de ‘stilte’ van de natuur. Kikkers kwaken en vogels fluiten om het hardst.

Jos

Festival Gouda

Terugblik op Festival Gouda maakt Toekomst op 21 mei

Wij kijken terug op een zeer geslaagd festival. Onze Nivon-afdeling was een van de medeorganisatoren. Het bezoekersaantal lag op zo’n 1.500 bezoekers, daarboven nog een flink aantal kinderen die deelnamen aan de verschillende workshops.

GoudaMaaktToekomst1
Het was prima toeven op het grote terrein met heerlijke vegan hapjes, ook de biologische frieten en ijsjes vielen goed in de smaak. De marktkramen met verantwoorde waar zoals wasbare luiers, gebruiksproducten van (afval)hout en vondsten uit de natuur. De modeshow en de retrokleding nodigden uit tot snuffelen, passen en kopen.
Er werd ook flink gebruik gemaakt van het grasveld, wat de festivalsfeer, de gemoedelijkheid versterkte. De rondlopende operazangeressen en de door fietskracht aangedreven versterker van de singer-songwriter werkten sfeerverhogend, evenals de muziek van de band.

GoudaMaaktToekomst6
Een verrassing was het Letse koor met de ambassadeur, waardoor ook de burgemeester aanwezig was. Bij de opening waren twee wethouders aanwezig.
Naast ondergetekende waren een drietal leden van onze afdeling actief tijdens de voorbereiding en of op de dag zelf. Het organiseren was een zeer intensieve, tijdrovende maar ook erg leuke klus om te doen.
GoudaMaaktToekomst8

Christa Schep

Wandeling Maximapark Utrecht 9 juli 2022

Redelijk dichtbij en voor ons toch onbekend, het Maximapark in Utrecht. Reden om ons op te geven. Op 9 juli stappen we in de trein naar het verzamelpunt bij station Utrecht Terwijde. Hilarisch genoeg blijkt bij aankomst dat alle deelnemers in dezelfde trein zaten. Met een groep van 8 vrouwen gaan we aan de wandel. Sommigen kennen elkaar al. Voor ons is iedereen nieuw, maar dat mag de pret niet drukken.

Maximapark
Het Maximapark verbindt Utrecht, De Meern en de Utrechtse Vinex-wijken als Leidse Rijn en Terwijde met elkaar als een groen lint. Na een half uur lopen bereiken we het Anafora Parkrestaurant met uitzicht op een mooie waterpartij. Onder het genot van een kop koffie/thee/fris vertelt Marion ons heel wat wetenswaardigheden over het park en de omgeving. We vervolgen de tocht richting het Observatorium, een uitkijktoren met een prachtig uitzicht over de Bosspeeltuin, de rest van het park en de dorpen en steden er omheen. Gezellig kletsend wandelen we richting de Vlindertuin, niet zo heel groot maar wel prachtig aangelegd. Elke zaterdag zijn enthousiaste vrijwilligers aan het werk om de tuin te onderhouden.

Maximapark

Nadat de rol biscuit is rondgegaan is het tijd om de mouwen op te stropen en het trekpontje onze kant op te halen om de oversteek te maken naar een ander deel van het park. Bebouwing, sportvelden en het wandel- en fietspad voelen in harmonie met elkaar.

Maximapark

Aangekomen bij Castellum Hoge Woerd eten we eerst onze zelf meegebrachte lunch op. We krijgen vervolgens een rondleiding door de moderne versie van een Romeins fort, dat op ware grootte is nagebouwd. Krijn, onze gids, staat al helemaal te stuiteren. Hij is helemaal wild van de Romeinen en weet ons enthousiast te vertellen over het geconserveerde Romeinse schip dat er is tentoongesteld en de gebruiksvoorwerpen die bij de opgraving zijn gevonden. Mooi om te zien dat we anno 2022 nog vele voorwerpen kennen en gebruiken die de Romeinen al hadden. Denk aan gereedschap als een schaaf, een pikhaak en hoosvat voor de boot en maalstenen om meel mee te maken.

Maximapark

Al die verhalen maken dorstig en we strijken neer op het terras van het tegenover gelegen restaurant Rare Jongens. Leuk gevonden die naam!
Voor wie het niet weet: in de strip van Asterix en Obelix is de gevleugelde uitspraak ‘Rare Jongens die Romeinen’. Via de buitenkant van het park lopen we weer terug naar station Terwijde. Op het laatst nog even stevig de pas erin om op tijd op het station te komen. Gelukkig voor ons had de trein een paar minuten vertraging en konden we vrijwel direct instappen weer terug richting Gouda.

Dames, nogmaals dank voor alle gezelligheid en Marion voor de organisatie en de vele weetjes. Wij hebben ervan genoten!

Wandelgroet van Ester & Emma

Verslag excursie waterbus naar Dordrecht en Villa Augustus 23 juli 2022

Het is een uitgezochte dag, die mooie zomerse zaterdag 23 juli 2022. De deelnemers verzamelen  zich op de afgesproken plaats met op kop teckel Tinus. Doordat NS een tekort aan personeel heeft worden treinen spontaan geschrapt, zodoende wordt gekozen voor een sprinter die betrouwbaar leek, de hele reis zou kunnen blijven rijden en ook nog de weg weet naar Rotterdam Centraal station. Daarna met een ‘kriskras door de stad tram’ op naar Leuvehaven. De zon schittert op het Maaswater onder de imposante Erasmusbrug als het gezelschap heerlijke koffie krijgt aangeboden op het terras van bar restaurant Prachtig, direct aan het water. Midden in de bruisende stad het mooiste uitzicht op de iconische skyline, de Willemsbrug en de dynamische Kop van Zuid.

Dordt_waterbus_23juli

We wandelen naar de opstapplaats van de waterbus. Deze stuift met hoge snelheid over het water. Onderweg naar Dordrecht zijn tussenliggende haltes en in een onbewaakt moment stapt een deelnemer uit. De oplettende organisator, die niets ontgaat, is de redder in nood. Niet tussen wal en schip geraakt en geen plons in het water is nodig om de deelnemer heelhuids weer aan boord te krijgen.

Dordt_villaAugustus

Na de mooie vaartocht wordt aangemeerd aan de Merwekade te Dordrecht en na een korte wandeling komt Villa Augustus in zicht. Deze unieke gelegenheid biedt een hotel in de voormalige watertoren met prachtige kamers en uitzichten op rivier en tuin. Er is ook een marktwinkel, waar onder andere heerlijk brood wordt verkocht. In de mooie tuin vallen de eetbare bloemen op, zoals preibloemen, korenbloemen en Oost-Indische kers. De meningen lopen uiteen voor wat betreft het eten ervan. Sommigen willen deze bloemen wel eten, zeker de mooie oranjekleurige blaadjes die erg aanspreken. Daarentegen geeft een aantal deelnemers te kennen op safe te gaan en de schitterende gekleurde bloemen op de rand van hun lunchbord willen hebben.

Dordt_lunch_23juli

Onze groep van 13 deelnemers neemt plaats aan een lange lunchtafel op het mooie terras. In het restaurant worden de groenten, fruit en kruiden uit de tuin direct na de oogst verwerkt. De menukaart biedt veelal eerlijke en biologische producten. De koks hadden eerst in de tuin gekeken en toen in hun pan, ook ’s nachts gedroomd om het gezelschap een heerlijke lunch voor te schotelen, wat prima is gelukt. We genieten van het lekkere eten en aan tafel worden mooie gesprekken gevoerd. Uiteindelijk gaat de tijd dringen om afscheid te nemen van Villa Augustus en Dordrecht. Terug ook weer met waterbus, tram en trein naar Gouda. Het dagprogramma loopt enigszins uit, maar daar treurt niemand om. Alle deelnemers vonden het een uitermate mooie en bijzondere dagexcursie, met heel veel dank aan de organisatoren.

Annette Brouwers

Verslag wandeling Warmond op 6 augustus 2022

Op zaterdag 6 augustus was er een mooie wandeling nabij Warmond.
Bijgaand een beeldverslag …
.

Verslag wandeling Warmond

Verslag kanovaren op 31 augustus 2022

Op de laatste dag van augustus peddelen negen Nivonners (en een teckel) door de Nieuwkoopse Plassen. Het is (alweer) een mooie dag, met een zonnetje en een aangename temperatuur. We beginnen met de koffie bij café De Klinker. Daar worden de twee ‘nieuwe gezichten’ speciaal verwelkomd. Koen, de organisator van deze activiteit en sinds vorig jaar gids/schipper van Natuurmonumenten, toont ons het gebied op de kaart.

Kano varen NK 1
Dan stappen we de kano’s in: zes mensen (in duo’s) varen in een canadees en drie nemen een eenpersoons kajak. Het is voor sommigen even wennen; het is niet altijd even gemakkelijk om niet in het riet terecht te komen. We varen dit keer vooral over smallere wateren; de route is wat aangepast vanwege de stevige noordoostenwind.
Koen wijst ons regelmatig op bijzondere plantjes, zoals de blauwe knoop. Gerard en ik kennen ‘de blauwe knoop’ wel, want bij die organisatie hebben we elkaar in onze jeugdjaren leren kennen. Het is daarna gelukkig weer goed gekomen met ons … Maar deze blauwe knoop, een plantje met een blauw/paars bloemetje, betreft een zeldzame plant die op de rode lijst staat. Natuurmonumenten krijgt hier, afhankelijk van het aantal een extra vergoeding voor, omdat de overheid dergelijke zeldzame en bedreigde soorten wil behouden en beschermen.

Kano varen NK 2
Zo peddelen we verder.

Kano varen NK 3
We houden pauze bij een aanlegplaats en settelen ons op het gras onder een boom. De lunchpakketjes worden gepakt. Koen trakteert ook nog op heerlijke slagroomsoesjes. Hij laat ons vervolgens de verschillen zien tussen het blad en stengel van de gele plomp (driehoekige stengel) en de waterlelie (ronde stengel). Hij laat zien dat de holle stengels kunnen dienen als rietje of om bellen te blazen.

Kano varen NK 4
We zitten behoorlijk aangenaam op ons lunchplekje, maar ja, er moet weer gekanood worden. We varen opnieuw over een prachtige route. Wat is het toch heerlijk om op ooghoogte met de waterplanten te zijn! Zo varen we geleidelijk terug naar Noorden, op het laatst met enige tegenwind. Na afloop, tijdens een drankje bij De Klinker, praten we na over onze prachtige tocht en over alle andere mooie dingen van het leven.

Leni de Jager

Kano varen NK 5

Verslag Cranberry’s in de polder op woensdag 7 september

Die woensdagmiddag staan in een lekker zonnetje twaalf fietsers klaar voor een rondleiding op de cranberry-velden in de Krimpenerwaard. Onderweg passeren we de tuin van Irene van de Berg. Zij zorgt voor thee en koffie. Gezellig kletsend genieten we van de tuin, de zelfgemaakte kruidenthee en de koeken.
Cranberrry1
Door de prachtige Krimpenerwaard gaan we op zoek naar Bart Crouwers. Hij gaat ons alles vertellen over de cranberry’s. Een aantal jaren geleden is Bart begonnen op een aantal percelen om cranberry’s te kweken. De cranberry is supergezond. Maar de bes heeft vooral behoefte aan natte voeten. Een hoge grondwaterstand is geen enkel probleem. Laat dat nu net zijn wat er in grote delen van de polder moet gebeuren. De provincie is enthousiast. Een win-win situatie. Bart helpt mee aan een beter milieu in de polder en krijgt daarvoor cranberry’s terug. Die krijg je echter niet zomaar begrijpen we al snel. De grond in de polder is jaren bemest en dus zeker niet schraal. Ook het water zit vol met grasgroeihormonen. Bart heeft z’n eigen watersysteem. En zie, na een paar jaar voelt de cranberrystruik zich thuis in de polder. Perceel na perceel voelt de bes zich thuis.

Wandelend over z’n percelen zie ik in eerste instantie niets dat lijkt op een struik, maar de cranberrystruik komt hooguit tot mijn enkel. Via een plank, geen mensen die in het water duiken, kunnen we naar het perceel. Bessen plukken mag. Misschien zijn we te vroeg of is de gemiddelde bes erg zuur, maar zonder suiker haak ik af. Dit blijkt puur persoonlijk te zijn. Sommige deelnemers zijn opgetogen over de bessen.

Cranberrry2

Het plukken is nog een arbeidsintensief proces. Er kan gewerkt worden met een plukbak, maar die is nogal zwaar. Daarom worden de Nivonners in de watten gelegd. Misschien biedt zich spontaan een plukhulp aan. Helaas voor Bart, geen enthousiastelingen. Die zijn er wel voor de compote. Achter op een perceel, bij een huisje, genieten we van de stilte. Een enkele vogel laat zich horen. In de schone sloot schieten kikkers voor ons weg. In de verte het silhouet van Gouda. De plek is eigenlijk te mooi om weg te gaan. Bart vindt het prima, er valt zoveel te vertellen over de cranberry’s dat hij niet uitgepraat raakt. Vooral hoe mooi het zou zijn als de boeren, die door de stikstofreductie moeten krimpen, over zouden stappen op cranberry’s. Een gezonde manier om iets met ons prachtige polderlandschap te doen.
Cranberrry3
We nemen afscheid van Bart en gaan weer terug naar onze fietsen. Wolken schieten voorbij. Wat is de omgeving van Gouda toch prachtig, zeker als er meer initiatieven komen zoals die van Bart. Alle deelnemers zijn enthousiast over dit project.

Cranberrry4

Jos van den Bergh

Verslag Het wonder van Gouda op 14 september 2022

Op woensdagmiddag 14 september heeft een groepje Nivonners een uniek kijkje genomen in de Goudse geschiedenis. Uniek omdat de altaarstukken uit het museum vanwege het 750-jarig bestaan van Gouda tijdelijk weer op hun oorspronkelijke plaats in de Sint Janskerk staan.

Wonder van Gouda 1

Als we de kerk binnenkomen, vallen meteen de enorm grote altaarstukken in levendige kleuren op. Zo heeft het er 450 jaar geleden dus uitgezien. Met af en toe orgelspel op de achtergrond neemt Pieter van der Wel ons mee langs de zestiende-eeuwse kunststukken en hij geeft uitleg bij diverse de Goudse glazen.

Wonder van Gouda 2

Daarna zijn we overgestoken naar het museum waar we de originele levensgrote tekeningen voor de Goudse glazen hebben gezien, heel bijzonder dat die na al die eeuwen nog zo goed bewaard zijn gebleven en dat we die nu nog kunnen zien.

Nog onder de indruk van alles wat we gezien en gehoord hebben, praten we bij café Central nog even met elkaar na.

Ali Lubbers

Overschie revisited

‘Jullie moeten met mooi weer een keer terugkomen’, zei vorig jaar John van den Berg, coördinator van Museum Oud-Overschie, ‘dan laat ik het buitenmuseum zien en zal ik jullie ook rondleiden op Buitenplaats De Tempel’. Mooi weer heeft ook het NIVON niet op bestelling, maar op zondagmiddag 2 oktober jl. was het dik voor elkaar. Negen deelnemers stonden vol verwachting aan het hek te rammelen, maar moesten even geduld betrachten omdat John vergeten was dat we al om 13.00 uur zouden starten. Dankzij het vermogen van Leni om de telefoon als speurder in te zetten zat de groep toch snel bij Café In den Berkebrom aan de koffie. Inmiddels had John in het Museum de koffie ook klaar en presenteerde hij een gebakje dat groter en lekkerder was dan menig deelnemer zich had durven voorstellen.

Vervolgens trokken we naar buiten om door dat unieke groene stukje Rotterdam te worden geleid vol met fraaie bomen en planten, een baarhuisje, een theehuisje, een brugwachtershuisje en de begraafplaats van Overschie. John van den Berg wist overal een verhaal bij te vertellen. Dat gold ook voor het tweede deel, de wandeling op de Buitenplaats, die nu in beheer is bij Natuurmonumenten. Wanneer we het geluid van de A13 wegdachten, waanden we ons in een kasteeltuin die in de Achterhoek of het Gooi niet zou misstaan. Op De Tempel wandelden we door de geschiedenis, waar tuinen met lanen en vijvers met fonteinen zijn aangelegd. Wat was hier veel te ontdekken!

Gert Jan Jansen

Geen excursie, maar wel een etentje

Op zondag 20 november was de wandeling in Rotterdam (Stadsdriehoek en Kralingen gepland). Pieter zou ons daar rondleiden. Helaas hebben we de wandeling geannuleerd in verband met het slechte weer, met regen en een gevoelstemperatuur van nul graden.

Maar het geplande etentje bij de Dirk Smitsstraat (Nivon Rotterdam) konden we niet meer annuleren. Dus dat hebben we wel door laten gaan.

Met zestien mensen hebben we daar gegeten. Wij werden ondergebracht in de zaal ABK-huis, aan een lange en mooi gedekte tafel.

We hebben genoten van het heerlijke driegangen diner. De kok André had zichzelf wederom overtroffen. Het was een geanimeerd samenzijn. De conclusie bij veel deelnemers: we gaan vaker eten in de Dirk Smitsstraat.

Gerard de Jager

Verslag van het bezoek aan Fort Vechten en Waterliniemuseum op 22 oktober 2022

Met twee auto’s en acht deelnemers vertrokken we vanuit Gouda naar het fort in Bunnik. De gids stond ons al op te wachten. Al wandelend liepen we over het grote terrein met een heerlijk zonnetje.

Fort Vechten A

De gids informeerde ons over de aanleg van de forten rondom Utrecht die plaats vond tussen 1815 en 1826. Halverwege de 19e eeuw bleek dat de forten te dicht bij Utrecht lagen. Vanaf 1867 werd daarom een tweede linie van forten bij Utrecht aangelegd. Ford Vechten is onderdeel van deze linie en is gebouwd tussen 1867 en 1870. De grote bomvrije kazerne werd in 1880 toegevoegd. Het fort is 17 hectare groot en na Rhijnauwen het grootste fort van de Nieuwe Waterlinie. Mobilisatie van het fort was er in 1870, 1914-1918 en 1939-1940, maar bij oorlogshandelingen is dit fort echter nooit betrokken geweest.

Fort Vechten C

Sinds 1996 is het fort eigendom geworden van Staatsbosbeheer en is het opengesteld voor publiek. In 2015 is het Waterliniemuseum geopend.

Fort Vechten D

Ook wel leuk om te vermelden is, dat de oude Waaierdeuren afkomstig uit de Waaiersluis in Gouda daar te bezichtigen zijn. De gids gaf ons ook een kijkje binnen in de gebouwen, hoe het leven daar was. Wel oppassen voor de vleermuizen die daar rond vlogen. Slaapvertrekken, wasruimtes en sanitaire voorzieningen werden aanschouwd.

Weer buiten gekomen namen we een pauze om koffie/thee te drinken met een heerlijk gebakje erbij.

Fort Vechten E

Hierna het waterliniemuseum bezocht. In het museum kom je in een interactieve ontdekkingstocht van alles te weten over de waterlinie, wat zich afspeelt tussen 1589 en 1945. Je kon zelfs een parachutesprong maken met een virtual reality-bril op om zo de hele onderwater gezette Hollandse Waterlinie te volgen. Een bijzondere ervaring. Dit was ook het einde van ons uitje.

Fort Vechten B

De gids werd hartelijk bedankt over de interessante middag en daarna gingen we vol informatie weer terug naar Gouda. 

Een gezellige middag met prachtige herfstkleuren hebben we met voldoening afgesloten.

Nel Treur

Excursie naar het Depot Boijmans van Beuningen in Rotterdam

Woensdag 7 december zijn we met een groep van 13 mensen naar “de Pot” in Rotterdam gegaan. Een deel reisde samen met de trein vanuit Gouda en de anderen ontmoetten we in Rotterdam. Eerst gingen we in Het Nieuwe Café tegenover het Depot koffie drinken; een hele leuke locatie met schitterende planten!

In het Depot werden we opgewacht door een vriendelijke gids en kregen allemaal een witte soort stofjas aan van speciaal materiaal waarin ook de schilderijen vervoerd worden. Zij vertelde o.a. dat het museum Boijmans, na waterschade in het depot in de kelder, op zoek ging naar een wat hoger gelegen depot. Architect Winy Maas kwam op het volgende idee: een koffiekop, van onderen smal en van boven breed, zodat het niet te veel grondoppervlak zou beslaan. De bouw en het overbrengen van alle kunst duurde 2,5 jaar. Er zijn 6 verdiepingen. De binnenruimte is open; prachtig om te zien. Het is het enige museum in de wereld waar alle stukken uit het depot te zien zijn: gewoonlijk zien we nog geen acht procent van alle kunst van een museum.

Depot Rotterdam A

Ook vertelde vertelde zij over de klimaatbeheersing in de diverse depots. We zagen achter een groot glazen raam een depot van divers materiaal met grote en met kleine objecten. We liepen over een glazen brug waaronder letterlijk een schitterende vloer lag. Daarna gingen wij een depot binnen onder strikte regels: eerst met je schoenen over een klevende mat. Er ging een bewaker mee en we moesten op het brede pad blijven en we mochten daar maximaal tien minuten verblijven. Daarna bleef de ruimte weer voor een uur gesloten om het klimaat te herstellen. Wij zagen daar zeer diverse kunst: een auto gecapitonneerd als chesterfield bank, designjurken, designstoelen etc. We hebben op de bovenste verdieping buiten rondom gelopen met grandioze uitzichten over Rotterdam. De zon scheen en de luchten waren prachtig!

Depot Rotterdam B

Vervolgens zagen we de ateliers waar de restauraties plaatsvinden en na een uur werd de rondleiding beëindigd en konden we zelf nog een half uur rondkijken. De gids adviseerde ons te kijken op de derde etage waar een proefopstelling was van de kopstukken van het Boijmans: o.a. van Rembrand, Kandinsky, Jeroen Bosch, Miro, en anderen. Ik vond het erg bijzonder om ook de achterkant van zo’n beroemd werk te kunnen zien.

Na het bezoek aan het Depot gingen de meesten mee naar het Chabotmuseum. Klein maar fijn: mooi interieur en diverse schilderijen, beelden en oude documenten van Rotterdam. Leuk om een keer gezien te hebben. Omdat de horeca daar gesloten was hebben we nog een drankje gedaan in Het Nieuwe Café, waarna we weer huiswaarts keerden.

Al met al een unieke belevenis en een hele gezellige dag!

Jolanda Engels

Verslagje van het Flitsend foto-feest op 3 november

De vakanties zitten er weer op en dan is het tijd voor het foto-feest!

De opkomst was dit zo groot dat we zelfs stoelen tekort kwamen! De 25 belangstellenden werden meegenomen naar verschillende reislocaties. 

Jenny en Jos toonden beelden van hun stoere en soms zware kanotocht in Zweden (een Nivon-reis), Paul nam ons mee naar Noorwegen, Gert Jan liet kakelverse foto’s zien van een aangenaam verblijf in de Belgische Kempen.

Pieter en Joke maakten in 2019 (toevallig) dezelfde reis naar Israël. Ed had hiervan een mooie presentatie samengesteld.

Na de pauze nam Ed ons mee naar Devon; een prachtige presentatie. Ten slotte toonden Gerard en Leni ons beelden van hun reis naar Venetië en Slovenië.

De avond werd afgesloten met een presentatie van de fotogroep van het Nivon Gouda.

Al met al een avond met mooie en inspirerende beelden.

Leni de Jager

Foto-Avond 2022