Van Nelle Fabriek wekt indruk bij Nivonners

Van Nelle: koffie, thee en tabak

Op een mistige zaterdagmorgen in februari verzamelden 14 Nivonners zich bij de Van Nelle fabriek in Rotterdam voor een rondleiding met gids. De fabriek, gebouwd in 1930, gold in die tijd als zeer modern. Sinds een aantal jaren staat de Van Nelle fabriek op de Unesco Wereld Erfgoedlijst. Als eerste bezochten we de voormalige directievleugel. Hier werden de klanten geacht te wachten. Er moest dus veel indruk gemaakt worden met een mooi interieur en directieleden die vanaf een balkon naar beneden konden kijken. Door de Unesco status wordt het pand, ondanks de verhuur aan allerlei bedrijven, nog in een oude staat bewaard. De gids wees ons op de kleine details: tegels die aan de zijkant rondom liepen, regenpijpen die aan de binnenkant geplaatst waren. Op deze wijze werd geen afbreuk gedaan aan het ontwerp. Van Nelle had in die tijd een eigen energiecentrale, de tweede van de stad. Voor het branden van de shag, koffie en thee was veel stroom nodig. Ook nu staat de grote pijp er nog robuust bij,al wordt de centrale op gas gestookt. Over de weg liepen een aantal bruggen. De transportbanden in de bruggen zorgden er voor dat de goederen van de fabriek naar de distributiehallen gingen. Van daaruit werd de thee, koffie en shag door heel de wereld verspreid.

Tot in 1990 Van Nelle in buitenlandse handen kwam. De productie van koffie en thee werd verplaatst. Nadat de tabak als laatste weg ging, heeft het gebouw een aantal jaren leeg gestaan. Veel indruk maakte de dubbele trap waar het personeel naar het werk moest. Eén trap voor de mannen en één trap voor de vrouwen. De vrouwen, of moeten we zeggen de meisjes, waren ongetrouwd. Werd er getrouwd, dan betekende dit automatisch dat er niet meer bij Van Nelle gewerkt kon worden: de moderne fabriek ten spijt. Door de dubbele trap konden de beide seksen gescheiden worden en werd het onderlinge contact tot een minimum beperkt. Op ongehuwde zwangerschappen zat men niet te wachten! Vernieuwend was ook dat je voor het werk je handen uitgebreid moest wassen. Daar waren speciale wasbakken voor. Thuis kon er niet gedoucht worden, ja eenmaal per week kon je je wassen in een teil met water. Was je met voedsel in de weer, dan moesten in ieder geval de handen gewassen worden, ook na een bezoek aan de wc. Van Nelle zorgde hiervoor. Door de enthousiaste gids werden we gewezen op de vele vernieuwingen in het gebouw die horen bij de bouwstijl Het Nieuwe Bouwen. De manier waarop het beton werd gestort, de wijze waarop de vitrinekasten aan het plafond werden bevestigd, hoe de machines naar boven werden gehesen. Ze raakte niet uitgepraat. Intussen waren we op de bovenste verdieping gekomen. Ondanks de mist, maar dankzij de vele ramen, toch een prachtig uitzicht over Rotterdam. Nadat de gids afscheid had genomen, dronken we nog een kopje koffie of thee (van Van Nelle?). Daarna was er nog tijd om de tentoonstelling te bezoeken over Het nieuwe bouwen. Ik heb genoten van de rondleiding, maar wil nog wel wat oude films zien hoe de werkomstandigheden van de medewerkers echt waren. Lopend door het pand ervaar je wel dat er veel licht is. Voor die tijd een enorme verbetering.

Jos van den Bergh

 

Verslag rondleiding museum 10 december: oog voor detail

Op zaterdag 10 december kwamen we met een groep van 17 mensen bijeen voor de rondleiding ‘Oog voor detail’ in het museum Gouda. Deze rondleiding werd op prettige en deskundige wijze geleid door ons lid Pieter van der Wel. De expositie toont Franse en Hollandse schilders uit het eind van de 19e eeuw. Bij veel schilderijen was, naast het schilderij, een klein fragment extreem vergroot. Op deze wijze kregen wij nog meer oog voor de details in de schilderijen. We aanschouwden werk van onder anderen Courbet, Isaac Israëls, Piet Meiners, Willem Tholen en Henri Fantin-Latour. Zoals gebruikelijk was er na afloop van de rondleiding een gezellig samenzijn met goede gesprekken in het museumcafé. Extra leuk was dat vier leden voor het eerst naar een activiteit van het Nivon kwamen. We hopen ze nog vaker te zien!

Leni de Jager

 

Kransen maken met Mientje: creatief succes

Dinsdag 6 december hebben 4 deelnemers: Christa, Yvonne, Ineke en Marina onder de bezielende leiding van Mientje een mooie, multifunctionele krans gemaakt. : een krans van coniferen, klimop en ander groen materiaal. Mientje had alles fantastisch georganiseerd en heeft daarbij de duurzaamheid, het lokale aspect en het (low)budget allemaal goed in de gaten weten te houden. Ook aan de inwendige mens had zij gedacht en een heerlijke appeltaart gebakken. Deze werd, voorzien van een bolletje ijs, geserveerd bij een kopje koffie of thee. Het leuke van zo’n krans is dat tie multifunctioneel is: later kan je er nog een vogelvoederkrans van maken, voor in de tuin of op je balkon. Voor basiskransen, versiermateriaal en groen had Mientje in ruime mate gezorgd. Onder haar motto: “alles bestaat al” was zij eerst eens bij de kringloopwinkel gaan kijken wat bruikbaar is. En we hadden daarin een overvloedige keuze. Daarnaast hadden de deelnemers ook zelf nog spullen bij zich. Vanaf deze plek wil ik Mientje dan ook heel hartelijk bedanken voor haar initiatief en inspiratie. Een activiteit die zeker voor herhaling vatbaar is.

Marina de Horn

 

Jeu de Boule mét bbq: ook nu weer een sportief hoogstandje

Het jaarlijkse jeu de Boules stond afgelopen jaar weer op het programma. Op een schitterende najaarsdag hadden de deelnemers allemaal reuze veel zin om weer eens een toernooitje te boulen. De wedstrijdleider was dit keer Bert Bohnen, geassisteerd door Ed Diersmann. We speelden langere potjes dan voorheen waardoor het ook vaak heel spannend kon zijn. Halverwege kwam Arie van der Zwan naar het toernooi om te zien of het allemaal goed reilde en zeilde. Want zoals jullie weten deed Arie voorheen de wedstrijdleiding. Wil van der Zwan kon er niet bij zijn vandaag want zij is onlangs geopereerd aan haar rug: Wil, we hopen dat je baat hebt gehad bij de operatie. Van der Zwan-toernooi! Zonder deze twee mensen zou de jeu de Boules nooit uitgegroeid zijn tot zo’n groot succes. Daarom heet vanaf heden het jaarlijkse Jeu de Boules toernooi “Het van der Zwan toernooi”.

 

Om deze twee prachtige mensen te bedanken voor alle jaren dat zij de organisatie voor de Jeu de Boules en barbecue op zich hebben genomen! Na een middagje boulen werden Jolanda Diersmann (dochter van) en Frans Wempe geëerd met een fles wijn voor het behalen van de beste punten. Na hard werken krijg je ook honger dus hierna werden de barbecues aangemaakt en werd het vlees kostelijk gegrild door Ed en Ronald, de koks van deze avond. Iedereen heeft heerlijk gesmuld van al het lekkers ook al gingen de meesten binnen eten omdat er een wind kwam opsteken, maar dat deed niks af aan de smaak. Graag wil ik Bert, Ed en Ronald bedanken voor de organisatie van deze dag want we hebben het niet alleen getroffen met het weer maar ook met jullie organisatie. Ik hoop dat we volgend jaar weer net zoveel plezier mogen beleven aan het van de Zwan toernooi.

Miranda Prosperi

 

25 september Plagroute Koeienflatsen, zon & goed wandelgezelschap

Was zondag 25 september de laatste zomerdag van het jaar? De deelnemers aan de wandeling over de nieuwe Plagroute hebben die dag in elk geval genoten van een zonovergoten rondgang door een mooi stukje Krimpenerwaard. Twee auto’s gevuld met NIVONleden en één hond vertrokken om 10:00 van het Groenhovenbad in Gouda. Op het parkeerterrein aan de Schaapsjeszijde (tussen Berkenwoude en Lageweg) kregen zij versterking: Mientje kwam met de fiets en Hans met zijn scooter, een Heinkel Tourist met blauw kenteken. Gert Jan Jansen had de plagroute ‘proefgelopen’. Op zijn voorstel werd de route ‘andersom’ gelopen, d.w.z. eerst over de geasfalteerde en relatief saaie Tiendweg naar de Berkenwoudse boezem. Aan het eind, bij een boerderij, klauterden we linksaf over een hek en begonnen aan de echte plagroute. Hier was het knap ongelijk, bovendien lagen er ontelbare koeienflatsen. Voor de eerste pauze klauterden we weer over een hek om te kunnen uitrusten op de restanten van een oude watermolen. Terug op de kade moesten we langs koeien en op of over prikkeldraad heen. Aan het eind linksaf kwamen we op een hele ruige kade, het verlengde van de Ouderkerkse Landscheiding. Die werd niet helemaal gevolgd want we gingen rechtsaf langs de vogelkijkhut, maar niet na eerst weer op een picknickbank gerust te hebben. Iedereen genoot met volle teugen van het weer en van de groene omgeving. Het laatste stuk voerde langs het steunpunt van het Zuid-Hollands Landschap, over een pad dat voorkomt dat je over de Schaapjeszijde zelf moet lopen. De eerste vragen “Hoe ver is het nog?” waren toen al gesteld, maar we bereikten om ongeveer half twee in gesloten formatie de parkeerplaats weer. Toen gingen we voor de koffie naar De Loet bij Lekkerkerk. Alleen Mientje zag die extra fietstocht niet zitten, dus met zijn zevenen wisten we nog net een tafel ‘te veroveren’ op het super drukke terras. Daar zagen we de eerste tekenen van een weersomslag. De zon viel af en toe uit en wij constateerden dat we bevoorrecht waren omdat we deze prachtige wandeling hadden kunnen maken.

Gert Jan Jansen

 

Wandeling Voornes Duin: gevarieerd en gezellig

Op zaterdag 6 augustus verzamelen, ondanks dat het ‘s morgens nog flink regent, 10 Nivonners nabij het winkelcentrum Bloemendaal om een mooie wandeling te gaan maken bij Oostvoorne. Naarmate we dichter bij Oostvoorne komen knapt het weer op en kunnen we lekker in het zonnetje op het terras van een kopje koffie genieten. Bezoekerscentrum Nadat we eerst in het bezoekerscentrum hebben rondgekeken gaan we op pad via de, bij het bezoekerscentrum horende, heemtuin. Leni de Jager heeft een mooie route uitgezet door Voornes duin, een zeer gevarieerd landschap met veel bloemen. Na ca een uur hebben we de eerste pauze bij een klein meertje. Hier wordt de meegebrachte lunch opgegeten, waarna we de wandeling vervolgen. Na weer ongeveer een uur komen we aan bij de volgende stop. Restaurant ‘Aan zee’ dat niet voor niets zo heet. Daar genieten we van een drankje met een taartje. Op deze plek kunnen mensen die de laatste drie kilometer liever niet meer lopen met de auto worden opgehaald, maar iedereen besluit om mee te lopen naar de auto’s. Dus gaan we, nadat we eerst van het uitzicht hebben genoten vanaf de uitkijktoren op het dak van het restaurant, met zijn allen weer op weg. Inspectiepad Het laatste stuk van de wandeling gaat via het inspectiepad terug naar de auto’s. Veel wordt er blijkbaar in deze duinen niet geïnspecteerd want dit is een smal pad, dat af en toe bijna helemaal dichtgegroeid is. Aan het eind van het inspectiepad lopen we over een goed onderhouden pad terug naar de Tenellaplas bij het bezoekerscentrum. We bedanken Leni voor het organiseren van deze mooie dag en kijken zeer tevreden terug op een dag met heerlijk weer en een wandeling door hele mooie natuur.

Margot van Ditmarsch

 

Vaarexcursie met IVN IJssel en Gouwe

De weersvoorspellingen voor deze dag waren niet best. Maar het stormde niet en er was geen onweer voorspeld. Dus de vaartocht ging gewoon door. Een beetje nat worden, dat was te overzien. Dus met regenkleding aan stapten we in de boot. Het druppelde nog een klein kwartier en daarna werden we beloond op een prachtige avond. We hadden een vaarexcursie onder deskundige leiding van vrijwilligers van het IVN IJssel en Gouwe, werkgroep vrijwillig landschapsbeheer. Deze werkgroep doet onderhoud aan natuurterreinen in de omgeving van Reeuwijk. Bijvoorbeeld geriefhoutbosjes, houtkades en knotwilgen en de eilandjes in de plassen worden onder handen genomen. Dit werk bestaat uit het onderhoud van oeverbeschoeiingen met palen en takkenbossen die afkomstig zijn van het knotwerk. Ook is er een maaiprogramma voor kruidenrijke hooilandjes die meestal op de eilandjes liggen. Die terreinen zijn alleen per boot bereikbaar. Geschiedenis De Reeuwijkse Plassen bestaan uit 13 plassen. Waarvan 12 veenplassen ontstaan door turfwinning. De kaarten/plattegrond die de vrijwilligers van het IVN bij zich hadden toonden de rechthoekige vorm van deze Plassen, daarin was de vroegere verkaveling van de weilanden nog te herkennen De Plassen zijn in de 18e en 19e eeuw ontstaan door het steeds dieper afgraven van het veen waardoor men al snel beneden het waterpeil kwam. De Plassen worden gescheiden door smalle weggetjes en kades die beplant zijn met hoofdzakelijk elzen, wilgen, populieren, essen en berken. Vroeger werden de wilgen geknot door de boeren en ze gebruikten het wilgenhout voor o.a. oeverbescherming en bonenstaken. Tegenwoordig wordt het knotten veelal door vrijwilligers gedaan. Zo is veel van het landschap intact gebleven. Het was genieten van al het moois dat we zagen. Zo rustig en sereen was het die avond op de Plassen. We zagen mooie natuurvriendelijke oevers. Op éen van de eilandjes zijn we aan land gegaan. Daar kregen we tussen het hoge riet uitleg over diverse planten. Voor de ringslangen zagen we de broeihopen bestaande uit takken, bladeren en hooi. Daarna voeren we weer naar ons beginpunt. Nog even genieten van het natuurschoon. Diverse watervogels en hier en daar rieten schiethutten voor jagers. Ook hielden we even stil om van de geluiden van de diverse vogels te genieten. We zagen zelfs een buizerd vliegen. Het was een zeer interessante goed georganiseerde tocht. Gezellig gezelschap. Koffie en thee aan boord. En stroopwafels van Mientje van Rooij.

Nel van Wijngaarden

 

Excursie Strandbeesten

Zaterdag 25 juni om 9 uur gingen we, 4 dames en Koen op weg naar Den Haag. Het weer was redelijk: zon, bewolking en weinig wind. Een kleine wandeling bracht ons door de duinen naar het strand waar we de Strandbeesten van de kinetische kunstenaar Theo Jansen gingen bekijken. De objecten zijn gemaakt van PVCbuizen-tie wraps en zeil, die uiteindelijk krakend en piepend langs de vloedlijn op wind kunnen voortbewegen. Je moet het gezien hebben hoe fantastisch het gemaakt is. Na een kopje koffie en terug door de duinen reden we rond het middaguur Gouda binnen.

Bedankt Koen!